Abba Toon (vader Ton)
Sometimes it snows in April
Sometimes I feel so bad, so bad
Sometimes I wish life was never ending,
and all good things, they say, never last
(uit: "Sometimes it snows in April", Prince)
Sometimes I feel so bad, so bad
Sometimes I wish life was never ending,
and all good things, they say, never last
(uit: "Sometimes it snows in April", Prince)
Op 29 april 2007 was een groot deel van Nederland in de ban van de ontknoping van de Nederlandse eredivisie.
Het ergste wat me die dag zou kunnen overkomen was dat Ajax of AZ landskampioen zou worden. Vlak voor de
ontknoping van de spannende strijd werd ik gebeld door mijn zus met de mededeling dat ome Ton in Ethiopië op 67-jarige leeftijd was overleden.
Wat die dag zo belangrijk leek (wie wordt de nieuwe landskampioen?) werd in een paar seconden gedegradeerd tot het onbenulligste wat er bestaat. Een goed mens, een goede priester, maar vooral een lieve, leuke en wijze oom was overleden.
Een groot deel van zijn leven heeft hij gewijd aan het helpen van de Borana-bevolking en het bestuderen en vastleggen van hun cultuur. Op 1 mei 2007 is hij in Dadim, te midden van het volk waar hij zo veel van hield, begraven.
Als ode aan zijn werk en zijn leven en naar aanleiding van onze reis naar Ethiopië heb ik deze site, samen met mijn ouders en zus, gemaakt.
Wat die dag zo belangrijk leek (wie wordt de nieuwe landskampioen?) werd in een paar seconden gedegradeerd tot het onbenulligste wat er bestaat. Een goed mens, een goede priester, maar vooral een lieve, leuke en wijze oom was overleden.
Een groot deel van zijn leven heeft hij gewijd aan het helpen van de Borana-bevolking en het bestuderen en vastleggen van hun cultuur. Op 1 mei 2007 is hij in Dadim, te midden van het volk waar hij zo veel van hield, begraven.
Als ode aan zijn werk en zijn leven en naar aanleiding van onze reis naar Ethiopië heb ik deze site, samen met mijn ouders en zus, gemaakt.
Vincent, november 2007
Zijn leven
Pater Ton Leus is geboren op 29 februari 1940 in Woensdrecht. Hij was de oudste van vier jongens in een gezin van acht kinderen.Op zeer jonge leeftijd heeft hij de keuze al gemaakt om zijn leven te wijden aan het geloof. Daarom ging hij op 12 jarige leeftijd naar het klein seminarie in Weert, daarna het noviciaat in Gennep en vervolgens naar het groot seminarie in Gemert. Op 12 september 1965 is hij tot priester gewijd.
Hij besloot zijn ambt als priester niet in Nederland uit te voeren, maar om de missie in te gaan. Hij behoorde tot de Congregatie van de Heilige Geest.
In 1966 ging hij naar Tanzania. Na 12 jaar daar gewerkt te hebben wilde hij wat anders. Hij koos voor Ethiopië.
Een zeer goede keus, aangezien hij zich tussen de Borana-bevolking en zijn missiegenoten erg thuis voelde.
Hij heeft intensief samengewerkt met pater Vince uit Amerika, pater Iede uit Nederland, zuster Collette uit Ierland, zuster Jo-Anne uit Amerika en zuster Lydia uit Tanzania. Met deze laatste vier heeft hij de laatste jaren in en rond het missiehuis in Dadim gewerkt en geleefd. Sinds drie jaar zijn ze hier versterkt met de Keniaanse pater Boniface. Zoals wij ze hebben leren kennen allemaal mensen die een hoop goeds en een hoop liefde te geven hebben aan de Borana bevolking.
Vanuit het missiehuis zijn de zusters vooral bezig met de medische gezondheid van de moeders en de kinderen, maar uiteraard ook de mannen en jongens.
De paters zijn vooral bezig met het onderwijs van de jeugd. Zij hebben samen al een flink aantal scholen opgezet en gebouwd in o.a. Doquolle, Dadim en Dharittoo. De school in Dharittoo was de laatste school waaraan pater Ton heeft gewerkt. Deze school is afgelopen Pasen voltooid met de 8th grade. Deze school is als eerbetoon aan pater Ton naar hem vernoemd: "Abba Toon Leyusi".
Allemaal samen zorgen zij ook voor betere drinkwatervoorzieningen in de verschillende dorpen. Het spreekt voor zich dat de paters en zusters zich ook bezighouden met het verkondingen van het Evangelie.
Klik bovenaan de pagina op 'De school' om informatie over de school in Dharittoo te lezen.
Nederland
Om de 2 of 3 jaar kwam pater Ton naar Nederland. Hij bleef hier dan een paar maanden. Vaak was hij dan ook bezig met het regelen van zaken voor zijn boek. Maar het belangrijkste vond hij het om al zijn broers, zussen, zwagers, schoonzussen, neven, nichten, achterneven en achternichtjes te zien. Hij was altijd zeer geïnteresseerd in ieders leven.Hij kon altijd genieten van lekker eten en een lekker borreltje. Als je hem daarvoor uitnodigde hoefde hij er niet lang over na te denken om langs te komen. Een bezoek van hem bracht altijd een hoop humor en gezelligheid in huis. Maar ook voor een serieus gesprek stond hij open.
In 2005 hebben we zijn 40-jarig priester-jubileum en zijn 65e verjaardag uitgebreid gevierd in Gemert. Hij heeft hier, net als iedereen die hierbij aanwezig was, enorm van genoten. Het was voor iedereen een onvergetelijke dag.
Zijn boek
Pater Ton heeft meer dan een kwart eeuw geleefd en gewerkt in Ethiopië. Hij leerde de taal, de cultuur en de gewoontes van de Borana. Dit resulteerde in een dictionaire van de Borana cultuur. Zijn levenswerk.Klik bovenaan de pagina op 'Het boek' om informatie over de dictionaire te lezen.
Ons bezoek
Op 20 oktober 2007 vertrokken
Joop (broer) en Ria,
Ben (broer) en Carla,
Lia (zus), Jack, Jacqueline en Vincent,
en Ben (zwager)
naar Ethiopië om het overlijden van Ton te verwerken en zijn overlijden voor zowel de Borana-bevolking, zijn vrienden en collega's in Ethiopië als voor
ons zelf af te sluiten. Een mooie, emotionele en vooral indrukwekkende reis.Ben (broer) en Carla,
Lia (zus), Jack, Jacqueline en Vincent,
en Ben (zwager)
Klik bovenaan de pagina op 'Ons bezoek' om een verslag van onze reis te lezen.
Als u een bericht voor ons wilt achterlaten, klik dan bovenaan de pagina op 'Gastenboek'. Deze site is gemaakt door Jack, Lia, Jacqueline & Vincent